சுப்ரபாரதி மணியன்

தகழியின் “ கயிறு  “ நாவல் திரைப்படவடிவில்.. ( பயணகம் ) :Bhayanakam

                           சுப்ரபாரதிமணியன்

தகழியின் “ கயிறு”  நாவலின் இரு அத்தியாயங்கள் மட்டுமே இதில் முழு நீளத் திரைப்படமாகியிருக்கிறது. இயக்கம் ஜெயராஜ். நவரசப்படங்கள் என்ற வகையில் அவர் எடுத்திருக்கும் ஆறாவது படம் இது. இது இந்தாண்டின் சிற்ந்த இயக்குனருக்கான தேசிய விருதைப் பெற்றுள்ளது.

 இரண்டாம் உலக யுத்தthhத்தின் பின்னணியில் இதன் கதை இயங்குகிறது. ராணுவத்தில் பணி புரிந்து முடமானதால் தபால் காரர் பணி செய்யும் ஒருவரின் கிராமிய குட்டநாட்டுச்சூழலை இப்படம் விவரிக்கிறது. ராணுவத்தில் இருந்து வரும் பணத்தை  ஆவலுடன் வாங்கிக்கொள்ளும் மக்கள் இரண்டாம் உலகப்போர் ஆரம்பித்தபின்பு அப்பகுதியைச் சார்ந்த  ராணுவ வீரர்களின்  மரணச் செய்தியைத் தாங்கி வரும் தந்திகளை விநியோகிக்கும்போது  கிராம மனிதர்களின் அதிர்ச்சியும் மனநிலையும் பெறுவதை விரிவாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. அவரின் இரு மகன்கள் பாதுகாப்பாகவே இருப்பர் என்ற நம்பிக்கையை அவர் மனைவி சொல்லிக்கொண்டே யிருக்கிறாள். ஆனால் அவர்களின் மரண செய்தியைத் தாங்கியத் தந்திகளை தபால்காரர் சொல்லாமல் மறைத்து வைத்து வேதனையை தனதாக்கிக்கொள்கிறார்.

கேரள குட்டநாட்டு கிராமப்பகுதிகளில்  ராணுவத்திற்கு ஆள் சேர்க்கும் படலத்தின்  போதே தபால் காரரின் முணுமுணுப்பு ஆரம்பிக்கிறது. ராணுவ வாழ்க்கை தந்த கசப்பு அவரில் மிகுந்து கிடக்கிறது. விவசாயம் விட்டும், வீட்டிற்குப் பயந்து பலர்  ராணுவத்தில் சேருகிறார்கள். பலருக்கு வறுமை சூழல். முதல் மலையாளப்படம் மாடர்ன் தியேட்டர்சால் தயாரிக்கப்பட்டு பாலன் என்ற பெயரில் வெளியாகிறது. பட்டம் விட்டு பொழுதைக்கழிக்கும் குழந்தைகளுக்கு திரைப்படச்செய்திகள் சுவாரஸ்யம் தருகின்றன.தபால்காரரை அன்போடு பார்ப்பவர்கள்  தந்தி கொண்டு வருகிற அவரை பின்னால் மோசமான சகுனமாக்கி விலகி ஓடுகிறார்கள். சாதாரணத் தந்தி வந்தால் கூட அழுகிறார்கள். மழைக்கு தபால்காரர் ஒதுங்கினாலும் தந்தி வந்து விட்டதே என்று அழுகிறார்கள். ஒரு திருமண நாளில் ஒரு குடும்பத்திற்கு  வரும் தந்தியை அவர் மறைப்பது போல் அவரின் இரு மகன்களின் மரணம் பற்றிய தந்தியையும் மறைக்கிறார். மனைவி கோவில் சென்று மகன்களின் பாதுகாப்பிற்கு வழிபாடு செய்து பால்பாயாசம்  செய்து  ஆறுதல் கொள்கிறாள் .மகன்களின் மரணத் தந்திகளை காகிதக் கப்பலாக்கி  ஆற்றில் விட்டு மறைக்கிறார், இரண்டாம் உலக் யுத்தத்தில் குட்ட நாட்டுப்பகுதியின் 600 ராணுவவீரர்கள் பிரிட்டிஷ் ராணுவத்தைற்காக  மரணித்திருக்கிறார்கள். இரண்டாம் உலக யுத்தம் அன்றைய உலக மக்கள் தொகையில்  3 சதம் பேரை காவு வாங்கியிருக்கிறது. ஒரு லட்சம் பேர் இந்தியாவில் ராணுவப்பணியில்  மரணமடைந்திருக்கிறார்கள். குட்டநாட்டின் எப்போதும் மழை பொழியும் சூழல், இயறகை வளங்களை முழுப்பூரணமாக ஜெயராஜ் படத்தில் கொண்டு வந்திருக்கிறார்.ஜெயராஜ் முன்பு கயிறு நாவலின் ஒரு சிறுபகுதியை எடுத்து ஒரு குறும்படம் எடுத்திருக்கிறார். தலித் சிறுவன் ஒருவனுக்கும் ஒரு நாய்க்கும் உள்ள பிணைப்பைப் பற்றியது அந்தக்குறும்படம். கயிறு நாவலை மலையாள திரைப்பட மேதைகள் ஒரு நாள் முழு நீள்ப்படமாக்கி விடுவர். பொன்னியின் செல்வன் கூட தமிழில் அவ்வகையில் நம்மை வந்துச் சேராது. கயிறு நாவல் 1984ல் ஞானபீடப்பரிசு பெற்ற படைப்பாகும்.

அந்நாவல் பற்றி தகழியே சொல்கிறார்:

 'கயிறு நீண்டதொரு காலகட்டத்தின் வரலாறு குட்டநாடு என்ற கிராமத்தில் பல தலைமுறைகளாக மனிதன் வாழ்ந்து வந்த கதை. என்னுடைய பார்வையில் தேசத்தின் வரலாறு என்பது மனிதன் எப்படி மண்ணுடன் உறவுகொண்டு வாழ்ந்தான் என்பதுதான். இந்த நாவலின் படைப்பில் கதை சொல்ல நான் எடுத்துக் கொண்ட நிகழ்ச்சிகள்தான் மிகவும் கவனிக்கத்தக்கவை என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது. மகாபாரதத்தின் கதை நிகழ்ச்சிதான் எனக்குத் தூண்டுதலாக அமைந்தது. அத்துடன் என்னுடைய கிராமத்திற்கே உபரிய கதை சொல்லும் சம்பிரதாயங்களும உண்டு. நேஷனல் புக் டிரஸ்ட் இந்தியா இநத நாவலின் சுருக்கப் பதிப்பை வெளியிடத் தீர்மானித்தபோது அது வெற்றி பெறுமா என்று நான் சந்தேகப்பட்டேன், காரணம, சுருக்கி எழுத முடிவதான ஒரு நாவல் அல்ல இது. அதை விரிவுபடுத்தி எழுதவும் முடியாது. அதற்கென்று தனித்ததோர் உருவமைப்பு உண்டு. அந்த உருவமைப்பின் போககில்தான நாவல் முன்னோக்கிச் செல்கிறது.. கயிறு நாவலிலிருந்து ஒரு சுயசரிதை நாவலை எழுதியது போலிருக்கிறது. – ( தகழி சிவசங்கரப்பிள்ளை )