சுப்ரபாரதிமணியன் திருப்பூரை சேர்ந்தவர். சிறுகதை , நாவல், கட்டுரைகள் , கவிதைகள் என தமிழிலக்கியத்தின் பலதளங்களில் கடந்த முப்பது வருடங்களாகத் தீவிரமாக இயங்கி , அனைவராலும் அறியப்பட்ட ஒரு படைப்பாளி்,இந்திய முன்னாள் குடியரசு தலைவர் வழங்கிய கதாவிருது தமிழக அரசின் சிறந்த நாவல் ஆசிரியர் விருது உட்பட பல்வேறு விருதுகளையும் பரிசுகளையும் பெற்றுள்ளார். திருப்பூர் பகுதியில் குழந்தை தொழிலாளர் ஒழிப்பு, பெண்களை சுரண்டும் சுமங்கலி திட்டத்தை ஒழிப்பது ,நொய்யலை பாதுகாப்பது போன்ற பல்வேறு சமூக பிரச்சினையிலும் அக்கறை கொண்டவர் ,15 நாவல்கள் 15 சிறுகதை தொகுப்புகள் ,கட்டுரைத் தொகுப்புகள் உட்பட 50 நுல்கள் வெளியிட்டுள்ளார் கனவு என்ற இலக்கிய இதழை 30 ஆண்டுகளாக நடததுகிறார் திருப்பூர் தாய்தமிழ் பள்ளியோடு இணைந்து பணியாற்றுகிறார். தொலை பேசித்துறையில் உதவி கோட்ட பொறியாளராய் பணியாற்றியவர். வலைப்பதிவாக்கம் சுந்தரக்கண்ணன்
<==============================================================================================================>
வலைபதிவை வாசிக்க வந்த‌ உங்களை வணங்கி வரவேற்கின்றேன் -----------------------------
<===============================================================================================================>
கதா பரிசு "92"- இந்தியாவின் பல்வேறு மொழியின் சிறந்த சிறுகதை எழுத்தாளர்களுக்கான "கதா-92" பரிசை தமிழ் எழுத்தாளர்கள் சுப்ரபாரதிமணியன், ஜெயமோகன் பெற்றிருக்கிறார்கள். டெல்லி ராஷ்டிரபதி பவனில் நடைபெற்ற பரிசளிப்பு விழாவில் ஜனாதிபதி சங்கர் தயாள் சர்மா இந்திய மொழிகளின் பல்வேறு எழுத்தாளர்களுக்கு பரிசு வழங்கினார். அவ்விழாவில் எம்.டி. வாசுதேவன் நாயர், என்.எஸ். மாதவன் (மலையாளம்), வைதேகி, விவேக் ஷான்பாக் (கன்னடம்), ரெண்டல நாகேஸ்வரராவ் (தெலுங்கு) மற்றும் 12 மொழிகளின் எழுத்தாளர்களுக்கும் இப்பரிசு வழங்கப்பட்டது. "கதா பரிசுக் கதைகள்" என்ற ஆங்கில நூலை மத்தியச் சுற்றுலாத் துறை அமைச்சர் பரூக் மரக்காயர் வெளியிட்டார். அந்த ஆங்கிலத் தொகுப்பில் பரிசு பெற்றப் படைப்பாளிகளின் சிறுகதைகள் இடம் பெற்றிருக்கின்றன. சுப்ரபாரதிமணியனின் "இடம்", ஜெயமோகனின் "ஜகன் மித்யை" கதைகளின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புகளும் இடம் பெற்றுள்ளன. அப்படியே எழுத்தில் கொண்டு வந்து விட முடியாது. அதற்கென்று ஒரு ஒழுங்கமைவு தேவைப்படுகிறது. இந்த ஒழுங்கமைவிற்கு தயார்படுத்திக் கொள்வது அவசியமாகிறது. அதுவும் எழுதத் தொடங்குவதற்கான ஒழுங்கமைவில் இந்த முயற்சி முக்கியப் பங்காகி விடுகிறது. வார்த்தைகளின் ஒழுங்கமைவும், மொழியின் இயல்பும் பொருந்தி வருகிற போதே ஒருவன் எழுத ஆயத்தம் செய்து கொள்ளலாம். அதற்காகக் காத்திருக்கிற 'தவம்' அர்த்தமற்றதாகக் கூட அமைந்து விடுகிறது.தில்லி தமிழ்ச்சங்கம் ஒரு பாராடு விழாவை நட்த்தியது. அதில் நானும் உரையாற்றினேன்.---------------- சுப்ரபாரதிமணியன் -




வெள்ளி, 29 நவம்பர், 2013


காற்றுக் கொட்டகை

  சமீபத்தில் எங்கள் தாய்தமிழ்ப் பள்ளி ஆண்டு விழாவில் மாணவர்கள் காற்றுக் கொட்டகை என்ற ஓரங்க நாடகம் நடத்தினர்.
அதில் நகரங்களில் காற்று மாசுபட்டு மக்கள் காற்று சிலிண்டர்களைத் தேடிப் போவது பற்றியது. கேஸ் சிலிண்டர் போல் காற்று சிலிண்டர்களுக்கும் ஏகப்பட்ட கிராக்கி ஏற்படுகிறது. அரசியல்வாதிகள் தேர்தலில் காற்று சிலிண்டர்கள் கொண்ட கொட்டகைகளை அமைத்து மக்களை மூச்சுத் திணறலிலிருந்து காப்பாற்றுவோம் என்று உறுதியளித்து கொட்டகைகளைத் திறக்கிறார்கள். அதைப் பெறுவது, உபயோகிப்பது என்று ஊழல் மலிகிறது. சாதாரண மக்களுக்கும் கிடைக்காததாக இருக்கிறது.

    உலகின் மிக முக்கியமான சுற்றுச்சுழல் சிக்கலில் ஒன்றாக இந்த காற்று மாசுபாடு இன்று கணிக்கப்படுகிறது. காற்று மாசுபாடு போக்குவரத்தும், மின்னுற்பத்தியுமே முதன்மைக் காரணங்களாக இருக்கின்றன. ஆசிய நாட்டு மக்களில் பாதிப்பேர் நகரங்களில் வாழும் சூழலில் நகர் விரிவாக்கமும், வளர்ச்சியும் தொடர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது. போக்குவரத்து வாகனங்கள், விமானங்களில் பறப்பது, புகை வண்டிகளின் இயக்கம் எல்லாம் சேர்ந்து இரைச்சலையும், ஒலி மாசையும் உருவாக்குகின்றன.

ஆலை இயந்திரங்கள், பொழுது போக்கு சாதன இரைச்சல், ஒலி பெருக்கி இரைச்சல் என்று தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. இவை தொடரும்போது உடல் சோர்வடையும். அதிகமான மன அழுத்தம், மிகையான உளைச்சல், கேட்கும் திறனில் குறைபாடு, உறக்கம் குறைந்து போதல் ஆகியவை நிகழ்கின்றன. மிகையான சப்தங்களால் விலங்குகள் பாதிக்கப்படுகின்றன. கடலில் ஆயுதக் கப்பல்கள் எழுப்பும் ஒலியால் கடல்வாழ் திமிங்கிலங்கள் கடற்கரை நோக்கி விரைந்து கடற்கரையில் செத்துக் கிடப்பதும் நிகழ்கிறது. ஐரோப்பிய நாட்டின் ராபின் பறவைகள் கூவி தங்கள் செய்திகளை பரிமாறிக் கொள்வது வழக்கம். ஆனால் பகல் நேரத்து இரைச்சல்கள் காரணமாய் அமைதியான இரவில் கூவிப்பழகிக் கொண்டன என்கிறார்கள் ஆராய்ச்சியாளர்கள். இந்த இரைச்சலால் சிட்டுக் குருவிகள் போன்றவை தமது இணைகளிடம் இருந்து பிரிந்து தத்தளிக்கின்றன. இந்த ஒலி மாசுபாட்டை பற்றி அக்கறை கொண்ட ஒரு நிறுவனம் "சத்தத்தில் இருந்து விடுபட்ட அமெரிக்கா" என்ற முழக்கத்துடன் அமெரிக்காவில் பல்வேறு நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டுள்ளது.

    இந்தக் காற்று மாசுபாடு காரணமாக சென்றாண்டில் மட்டும் உலக அளவில் 32 லட்சம் பேர் தங்களின் இயல்பான முதுமையை அடைவதற்கு முன்பாகவே மரணத்தைத் சந்தித்துள்ளனர். இந்த மாசுபாட்டால் அதிகம் பாதிக்கப்படும் நாடுகளில் இந்தியா, பாகிஸ்தான், இலங்கை, வங்கதேசம் போன்றவை முன்னணியில் உள்ளன. மனிதர்களின் முன் கூட்டிய மரணங்களுக்கான காரணங்களில் எட்டாவது காரணமாக இந்த காற்று மாசுபாடு உள்ளது.

    "வளரும் நகரங்கள், ஆரோக்யமான நகரங்கள்" என்ற முழக்கத்துடன் காற்று மாசுபாட்டிற்கெதிரான பல்வேறு திட்டங்கள் இன்று அமைக்கப்படுகின்றன.

    இந்த நுண் தூசு மாசு உடல் ரிதியாக பல நோய்களைக் கொண்டு வருகிறது. நுரையீரல் மற்றும் இதயம் சார்ந்த நோய்களை அதிகப்படுத்துகின்றன. தொடர்ந்த ஆஸ்துமா, இதயம் நின்று போதல் காரணமாக அகால மரணங்கள் சம்பவிக்கின்றன. குடியிருப்புப் பகுதிகளிலும், சாலைகளிலும் குப்பைகளை எரித்து இன்னும் மாசுபாடாகிறது.

    திருப்பூரில் பனியன் தொழிற்சாலைகளின் இயந்திர இரைச்சல் சப்தமும், பனியன் வேஸ்ட் துணிகளை சாதாரண மக்கள் அடுப்பெறிக்கப் பயன்படுத்துவதும் வேஸ்ட்களைப் பிரிக்கும் வேலையில் தூசு அடைவதும் மக்களின் உடல்நலக் கேடுகளைத் தொடர்ந்து தந்து வருகிறது. வாகனங்கள் வெளியேற்றும் புகை, வாகனங்கள் இயக்குவதால் உருவாகும் தூசு சிரமங்களைத் தருகின்றன.

    தனிப்பட்ட முறையிலான வாகனங்களைக் குறைத்து பொது வாகனங்களைப் பயன்படுத்துதல், மிதிவண்டிகளுக்கு முன்னுரிமை அளிப்பது நடையாகச் செல்வதை ஊக்குவிப்பது போன்றவை பெருமளவில் மாசுபாட்டினை குறைக்கும். வறண்ட பகுதிகளில் தாவரங்கள், மரங்கள் வளர்ப்பது, சாலை பராமரிப்பு பணிகள் செய்யும் போது குழிகளை உடனே மூடுவதாலும் குறைக்கலாம்.

    அமெரிக்காவின் ஒரிகன் மாநிலத்தில் போர்ட்லண்ட் நகரத்தில் சத்த அளவைக் குறைப்பதற்கான விதி முறைகளை முப்பத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன் தெரிவித்தார். இந்த போர்ட்லண்ட் சட்ட விதி முறைகளே பின்னர் அமெரிக்காவிலும், கனடாவிலும் பல நகரங்கள் பின்பற்ற ஆரம்பித்தன.

    போர்ட்லண்ட் நகரத்தில் ஒலி மாசுபாடு சம்பந்தமான ஒவ்வொரு தவற்றுக்கும் தலா 5000 டாலர் வரை அபராதம் விதிக்கப்படுகிறது. ஒரே நாளில் பலமுறை தவறு செய்தால் தனித்தனியாக அபராதம் செலுத்த வேண்டியிருப்பதால் இது கட்டுப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. பல்வேறு வகைச் சட்டங்களும், மாசு கட்டுப்பாட்டு வாரிய நடவடிக்கைகளும் முறையாக்கப்படுமானால், சீக்கிரம் காது செவிடாகும் நிலையோ, சீக்கிரம் இதயநோய் ஏற்படும் துயரமோ மனிதனுக்குக் குறையும்.
- 4தமிழ்மீடியாவுக்காக சுப்ரபாரதி மணியன்

நீலகிரி விஷ நீலமாய்...

2010ல் ஒரு மழைக் காலத்தில் ஊட்டி சென்றபோது பயணம் பாதியில் தடைபட்டு திரும்ப நேரிட்டது. அன்றுதான் மழை ஆரம்பித்திருந்தது.
ஆனால் சாலைகளில் மண் சரிவுகள் ஏற்பட்டு போக்குவரத்திற்கு பெரும் இடைஞ்சலாய் போய்விட்டது. நீலகிரியில் தென் மேற்கு பருவமழை காலங்களில் இவ்வகை மண் சரிவுகள் இருக்கும். அப்போதுதான் மழைப் பொழிவு அதிகமாக இருக்கும். வடகிழக்கு பருவமழை காலங்களிலும் கொஞ்சம் சிரமங்கள் இருக்கும். இக்காலங்களில் மக்கள் ஒரு வித பய உணர்ச்சியுடன்தான் இருந்து கொண்டிருப்பர்.

    நீண்ட கால மரங்கள், புதர்கள் நெருங்கியிருப்பது மண்ணை இறுகப் பிடித்து மலையின் உறுதிக்குக் காரணமாக இருக்கும். சாலை விஸ்தாரணம், அழகுபடுத்தல், கடத்தல் என்று மரங்கள் வெட்டப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன. அரியவகை மரங்களும், சந்தன மரங்களும் தொடர்ந்து வெட்டப்பட்டுக் கடத்தப்படுகின்றன. செழிப்பான காட்டுப் பகுதிகள் கேரட் முட்டைகோஸ், உருளைக்கிழங்கு போன்றவற்றுக்காய் அழிக்கப்படுகின்றன. தாதுப்பொருட்களை வெட்டி எடுக்கிற நோக்கத்தில் நிலங்கள் குத்தகைக்கு விடப்படுவது பெரும் சுரண்டலுக்கு வழி வகுத்து விட்டது.

    இமயமலை பல விதங்களில் உயரம் மற்றும் அதன் தொன்மை காரணமாக எப்போதும் பேசப்படுவதாகும். அதேபோல் தொன்மையும், நீண்ட கால பாரம்பரியமும் கொண்டது மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை. குஜராத் தொடங்கி தமிழகத்தில் நீலகிரி மலை ஊடாக பாலக்காட்டு கணவாய், ஏழுமலை, கம்பம் பள்ளத்தாக்கு கன்னியாகுமரி வரை 1600 கி.மீ நீளமும், 1,74,700 சதுர கி.மீ. பரப்பளவும் கொண்டது. நர்மதா, தப்தி, கோதாவரி முதற் கொண்டு பவானி, வைகை, பெரியாறு உட்பட பல நதிகளின் ஊற்றிடமாக மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை இருக்கிறது.

அதன் ஒரு பகுதியான நீலகிரியில் உயர்நிலையான பரப்புகள் நிறைய உண்டு. தொட்டபட்டா போன்ற உயர்ந்த மலைச் சிகரங்கள் உள்ளன. தமிழகப் பகுதியில் 3 புலிகள் சரணாலயங்களும், 3 தேசியப் பூங்காக்களும், 8 வனவிலங்கு சரணாலயங்களும் உள்ளன. சமீபத்தில் மத்திய அரசு சுற்றுச்சூழல் ஆணையம் ஒன்று அமைக்கிற திட்டத்தில் தமிழக அரசு அதை எதிர்த்தது. ஆனால் நீலகிரி நீல பூமிப் பகுதியை காக்கிற நடவடிக்கைகள் வழக்கம் போல் சுணக்கமாகத்தான் இருக்கிறது.

    நீலகிரி மலைப் பகுதியில் வாழும் பழங்குடி மக்களை கையில் வைத்துக் கொண்டு சுரண்டும் வேலைகளும் நடைபெற்று வருகின்றன. அவர்கள் காலங்காலமாக மலையின் பாதுகாவலர்களாக, மலையை தெய்வமாக வழிபடுகிறவர்களாக இருக்கிறார்கள். இருளர், கோத்தர், தோடர்,  உட்பட ஆதிவாசி இனங்கள் காட்டிற்கு இணக்கமானவர்களாகவே இருந்து வருகிறார்கள். பெரும் மழை காலங்களிலும் தங்களை பாதுகாத்துக் கொள்ளும் வகையில் தங்களின் வீடுகளை அமைத்து வாழ்கின்றனர். அதிக எடை இல்லாமலும் அதிக உயரம் இல்லாமலும் குளிருக்கு இதமாகவும் காட்டில் கிடைக்கும் பொருட்களை வைத்துக் கொண்டு குடில் வீடுகளை அமைத்து வாழ்கிறார்கள். பெரும் மரங்கள் வெட்டப்படும் சமயங்களில் தேவையற்ற மரங்கள் நடப்பட்டு வளர்க்கப்படுவதும் மண் சரிவு சிரமங்களுக்கு காரணமாக இருக்கிறது. ஊட்டி மலைப்பாதையில் வைக்கப்பட்ட வாகை மரங்கள் எடை அதிகமானவையாக, பிடிப்புத் தன்மையற்ற மண் அமைப்பில் இருப்பதால் பெரும் சேதங்களுக்கு மழை காலங்களில் உள்ளாகின்றன.

    நீலகிரி மலைப்பகுதிகளிலும், மேற்கு தொடர்ச்சி மலைகளின் பல பகுதிகளிலும் நீரில் வாழும் உயிரினங்கள் தொடர்ந்து அழிக்கப்பட்டு வருகின்றன. மிக முக்கியமான பல்லுயிர்களின் மையங்களில் ஒன்றாக மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை இருந்து வருகிறது. நன்னீரில் வாழும் பல மீன் வகைகள் மூன்றில் ஒரு பங்கு அழியும் தருவாயில் உள்ளன. இதில் டெக்கான் மஷிர் என்ற உணவு மீன் உண்டு. அலங்கார வியபாரத்திற்காக கேரளா அழகி என்ற மீன் பிடிக்கப்பட்டு, அதன் நீர் நிலைகள் அழிக்கப்பட்டு தோட்டங்கள், தோப்புகளால் மாசுபட்டிருப்பதால் அது மிகவும் குறைந்து வருகிறது. நன்னீர் மீன்களும், நத்தைகள், நீர் வாழ் தாவரங்களும் பல தரப்பட்ட மருந்தாக உபயோகப்படுத்தப்படுவதால் அழிவு அதிகமாகியிருக்கிறது. மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் வட மகாராஷ்டிர பகுதியில் பெரிவிங்கிள் என்ற வகை நத்தைகள் அதிகமான நீர் உறிஞ்சப்படுவதாலும், மாசுபடுதலாலும் சிக்கலுக்கு உள்ளாகியுள்ளன. அங்கு பீட பூமியில் அமைக்கப்பட்டுள்ள காற்றாலைகளும், சுற்றுலா நடவடிக்கைகளும் கூட ஊறு விளைவிப்பதாக அமைந்துள்ளன.

    நீலகிரி மலையையும் சுற்றுலா ஸ்தலமாக முன்னிலைப்படுத்தப்படுவதை விட பல்லுயிரிகளின் மையமாக மனதில் கொண்டு செயல்பட வேண்டிய சூழலுக்கான தேவைகள் இன்று அதிகமாகிக் கொண்டிருக்கின்றன.

- 4தமிழ்மீடியாவுக்காக சுப்ரபாரதி மணியன்

வியாழன், 14 நவம்பர், 2013

சுற்றுச்சூழல் திரைப்பட விழா 2013
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

சேவ் “  அமைப்பு ஒருநாள் சுற்றுச்சூழல் திரைப்பட விழாவை விரைவில் நடத்த உள்ளது . அதில் சுற்றுச்சூழல சார்ந்த திரைப்படங்கள், குறும்படங்கள், ஆவணப்படங்கள் நாள் முழுக்கத் திரையிடப்பட உள்ளன. சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள், எழுத்தாளர்கள் கல்ந்து கொள்ள இருக்கிறார்கள்.    இதில் பங்கு பெற விரும்புகிறவர்கள் கீழ்க்கண்ட கைபேசி எண்ணில் குறுஞ்செய்திகள், தொலைபேசி அழைப்புகள் மூலம் பதிவு செய்து கொள்ளலாம். தேதியுடன் பிற விபரங்கள் அனுப்பித்தரப்படும்.சுற்றுச்சூழல் குறித்த கவிதைகள், படைப்புகளோடு வாருங்கள். பரிமாறிக்கொள்ளலாம்..
தொடர்புக்கு :
சேவ்   5, அய்ஸ்வர்யா நகர், தாராபுரம் சாலை,  திருப்பூர் -8
          ( கார்த்திகாயினி    95247 72000 , 2421800 )
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* குப்பை உலகம் :  சுப்ரபாரதிமணியனின் சுற்றுசூழல்  கட்டுரைகள் தொகுப்பு விலை ரூ 50/ . பக்கங்கள் 100.  வெளியீடு சேவ் , திருப்பூர்

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

சூழல் அறம்

சூழல் அறம்

சுப்ரபாரதிமணியன்

சூழலியல் பற்றி யோசிப்பில் இப்போது முன் நிற்பது  தண்ணீர் வணிகப் பொருளாகிப் போனதும், தண்ணீரால் மூன்றாம் உலக யுத்தம் என்பதும்தான். “
எல்லோருக்குமான தண்ணீர்” என்பது சுத்தமான குடிநீர் உபயோகத்தை முன் நிறுத்துகிறது. தண்ணீர் பண்டமாகி விட்டது.தண்ணீரை கார்ப்பரேட் நிறுவனங்களின் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வரும் உலகளவிலான ஏற்பாடுகள் பயமுறுத்தவே செய்கின்றன.” தண்ணீர் விற்பனைக்கல்ல “ என்று  தண்ணீரை ஒரு அடிப்படை உரிமையாகவும் கோரி பெரும் போராட்டங்கள் உலகம் முழுவதும் நடந்து வருகின்றன. தண்ணீர் தனியார்மயமாக்கல் என்பது தோல்வியடைந்து வருவதை பல நாடுகளின் போராட்டங்கள் சுட்டுகின்றன.

 கார்ப்பரேட் நிறுவனங்கள் தாங்கள் முதலீடு செய்கிற பணத்திற்கு பெரும் லாபம் சம்பாதிக்கலாம் என்பதோடு ஒதுங்கிக் கொள்ள வாய்ப்புகள் வந்திருக்கின்றன. கழிவு நீரைச் சுத்திகரிக்கும் தொழில் என்பது வளர்ந்து வருகிறது. கழிவு நீரை சுத்திகரித்துக் குடிப்பது பலநாடுகளில் அமுலுக்கு வந்தாகி விட்டது. தண்ணீர் சார்ந்த் உரிமைகளை வாங்குதல், வணிகம், விற்றலில் முக்கியத்துவம் பற்றிய புதிய நடைமுறைகள் உலக அளவில் வந்து விட்டன. இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்  தகவல் தொழில்நுட்பத்துறை இருந்தது போல தண்ணீர் சார்ந்த விசயங்களில் கடுமையான ஒழுங்குமுறைகள் கோரப்பட்டுக்கொண்டிருக்கின்றன. எந்த  வியாபாரத்திலும் அடிப்படை நேர்மை, அறம் எதிர்பார்க்கப்பட்ட காலங்கள் உண்டு. நுகர்வும், பேராசையும் விசுவரூபம் எடுத்திருக்கும் நவீன உலகில் சூழலைச் சிதைக்கிற ” அறப்போராளிகள் “ வியாபாரத்தில் பெருகி விட்டார்கள். கார்ப்ப்ரேடுகள் கார்ப்பரேட் சமூகப் பொறுப்புணர்வு கொண்டு செயல் படுவதே பெரும் அறமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.

 தண்ணீருக்கான தேடல் பல நாடுகளில் வறுமையோடு சம்பந்தப்பட்டது  என்பதையும் மறுப்பதற்கில்லை. சாதாரண புல் பூண்டிற்கும், விலங்குகளுக்கும் கரிசனம் காட்டிய  வேண்டிய மனிதன் சகமனிதனின் தாகத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு செயல்பட வேண்டியிருக்கிறது.

அழகான காடு. வியாபாரத்திற்குச் சென்ற தலைவன் தலைவியைக் காண அழகிய மணிகள் உள்ள தேரில் விரைந்து வருகிறான். வரும் வழியில் தேனை உறிஞ்சி உணவு உண்ண தேன் சிட்டுகள் அலைபாய்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. தலைவனின் தேரின் மணிகள் எழுப்பும் சப்தம் இரைச்சலாகி விடுகிறது. அதைக் கேட்டு பறவைகள் சிதறுகின்றன. தேனீக்கள் சிதறுகின்றன. தலைவன் தன் தேரோட்டியிடம் மணிகளின் நாக்குகளை எடுத்து விடும் படி செய்கிறான். அவனின் விரைந்த பயணம் தொடர்கிறது.

அகநானூற்றில் இக்காட்சி பாடல் ஒன்றில் இடம் பெற்றிருக்கிறது. தேன் சிட்டுகளுக்கு கூட துன்பம் தரக்கூடாது என்கிறது இப்பாடல். இயற்கையை நேசிப்பதும், அதனுடன் இயல்பாக உறவாடுவதும் நல்ல வாழ்க்கைக்கு வழி வகுக்கும் என்று நமது இலக்கியங்கள் வலியுறுத்துகின்றன. 'பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல்' பற்றி வள்ளுவரும் சொல்லி அறமாக்கியுள்ளார்.

    மனிதனின் பேராற்றலும், பிறவற்றைக் கட்டுப்படுத்தும் ஆசையும் காடு, மலை, கடல், மணல் என்று எல்லாவற்றையும் சீரழிக்கிறது. உலகில் எல்லாவகை உயிரினங்களும் வாழ உரிமை உள்ளது. ஒவ்வொரு உயிரினமும் தனக்கானப் பணியைச் செய்து கொண்டிருக்கிறது. ஒரு சிறு பாக்டீரியா கூட தான் சார்ந்து வேறொரு நுண்ணுயிர்க்கு உணவையும் பாதுகாப்பையும் தரக்கூடியது. அனைத்து உயிர்களும் வாழ எதிர் நோக்கும் அறத்தை கொல்லுவதை காடுகளை அழிப்பது, ஆறுகளை மாசுபடுத்துவது, சுற்றுச்சூழலை கெடுப்பதன் மூலம் மனிதன் செய்கிறான்.

    "யுத்தம் முடிவுக்கு வரப்போகும் நாள். நம் பாவங்களுக்குக் கடவுளால் நடத்தப்படும் விசாரணை நாள். அநியாயஞ்செய்கிறவன் இன்னும் அநியாயஞ்செய்யட்டும், அகத்தமாயிருக்கிறவன் இன்னும் அசுத்தமாயிருக்கட்டும்; நீதியுள்ளவன் இன்னும் நீதி செய்யட்டும். பரிசுத்தமானவன் இன்னும் பரிசுத்தமாகட்டும். இதோ சீக்கிரமாய் வருகிறேன் அவனவனுடைய கிரியைகளின்படி அவனவனுக்கு நான் அளிக்கும் பலன் என்னோடேகூட வருகிறது" -பைபிள்-வெளி 22:11-12.

    "(அவர்கள் வசித்திருக்கும்) பூமியை அதன் ஓரங்களிலிருந்து நிச்சயமாக நாம் (படிப்படியாகக்) குறைத்து வருவதை அவர்கள் காணவில்லையா? அல்லாஹ்வே தீர்ப்பளிக்கக்கூடியவர். அவனுடைய தீர்ப்பைத் தடை செய்யக் கூடியவன் ஒருவனுமில்லை. அவன் கேள்வி, கணக்குக் கேட்பதில் மிக்க கெடுப்பானவன்" -குர்ஆன்- அர்ர அது 13:41.

    5-ஆம் நூற்றாண்டுகளில் வாழ்ந்த புத்தமதத் துறவியான புத்த கோஷா, "அழிவின் தொடக்க நிலையில், தெய்வீகத்தை அடைந்த துறவிகள் இல்லாமல் போவார்கள். இரண்டாம் நிலையில் புத்தரின் உண்மை போதனைகளைப் பின்பற்றப் போவதில்லை. கடைசி நிலையில் புத்தரைப் பற்றிய நினைவும் இல்லாமல் போகும்" என்றார்.

    கி.மு. 250-900 வரையிலான காலத்திய அமெரிக்கப் பழங்குடிகளான மாயன் சமூகத்தினரின் பெரு நாட்காட்டி 0.0.0.0.0 எனத் தொடங்கி. ஒவ்வொரு வரிசையும் 0-19 வரை மாறி சென்ற  டிசம்பர் 21-ல் 13.0.0.0.0 (5,125 ஆண்டுகள்) என இருக்கப்போகிறது. இந்த தேதிக்குப் பிறகாக நாட்காட்டியில் எதுவும் குறிக்கப்படவில்லையெனப்பட்டது. இதனடிப்படையில் 2012 டிசம்பர் 21-உடன் உலகம் அழிவுக்கு வரும் என்று சொன்னதும் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது. ஆனால் உலகம் அழிவதென்னமோ சுற்றுச்சூழல் கேட்டினால்தான் என்று தோன்றுகிறது. பாரதி சொன்னதை இயற்கை மீதானக் காதலாகவும் வழிபாடாகவும் கடைபிடிக்கக் கூடியதாக மனதில் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. எல்லா உயிர்களுக்குமான சமநிலை மிக் முக்கியமாகும்.

    "மண் மீதுள்ள மக்கள் பறவைகள்
    விலங்குகள் பூச்சிகள் புல் பூண்டு மரங்கள்
    யாவும் என் வினையால் இடும்பே தீர்ந்தே
    இன்பமுற்று அன்புடன் இணங்கி வாழ்ந்திட”

தாவரங்களின் வழி அன்பைத்  தனது தொழிலாக, மதமாக வரித்துக் கொண்ட  இன்றைய சுற்றுசுசூழல் கேடுகள் அபாயச் சங்காக ஒலிக்கு காலத்தில் சமூக மனிதனான எழுத்தாளர்கள் கை கொள்ள வேண்டியது அவசியமானது என்பதைத் கூர்ந்து  கவனிக்கிற போது அவதானிக்க முடிகிறது. பட்டுப்பூச்சிகளைக் கொன்று பட்டாடை உடுத்துவதில் அவருக்கு எதிர்ப்பு இருந்திருக்கிறது. பட்டுப்பூச்சியோடு நில்லாது அவரது உயிரன்பு ஆட்டுக்குட்டியின் மீது விழுந்து  அதை விற்க இழுத்துச் செல்லுபவனிடம் அதை விலை கொடுத்து வாங்கி அது கொலையாவதை  தவிர்க்கிறார்.

அதை தன் வீட்டு வேலைகார அம்மாக்கண்ணுவுக்கு வளர்க்கச் சொல்லி பரிசாக அளித்தவர். கழுதைக்குட்டியை தோளில் வைத்து கொண்டாடியக் காட்சி பல இடங்களில் காட்டப்பட்டிருக்கிறது.

திருவனந்தபுரம் மிருகக் காட்சிசாலையில் சிங்கத்துடன் உரையாடியவர். திருவல்லிக்கேணி கோவில் யானைக்கு தேங்காய் பழம் கொடுத்து  உபசரித்தவர். காக்கை குருவிகளுக்கு உணவு அளித்து புரந்தவர். புதுவைப் புயலின் போது மாண்ட 790 காக்கைகளை நல்லடக்கம் செய்தவர். எல்லா உயிர்களிடத்தும் அன்பு கொள்ள வலியுறுத்தியவர். சக உயிர்களின் இருப்பு எப்படிபூமியின் சமநிலைக்கு உதவுகின்றன என்பது பாரதி விளங்கி விரிவாகச் சொல்லியிருக்கிறார்.

காதலை மையப்படுத்தியே இயங்கும் இந்தியத் திரைப்பட, வெகுமக்கள் படைப்பிலக்கிய உலகம்  தண்ணீரில்லாமல் காதலர்களும் வாழ முடியுமா எனபதை மையமாக்க் கொண்டு படைப்புகளுக்காய் கதைகளைத் தேடும் காலம் சமீபத்து வருகிறது. “ தாகத்துடன் இருப்பவர்களுக்கு எந்த விலையுமின்றி நீருற்றிலிருந்து தண்ணீர் தருவேன் “ என்ற பைபிளின் வாசகங்களை தேர்தல் வாக்குறுதியாக கொள்ளும் கட்சிகளுக்கு வெற்றி வாய்ப்பு அதிகம் என்பதை கட்சிகளும் வெகு சீக்கிரம் உணர்ந்து அந்த கோசங்களை கையிலெடுக்க தயங்க மாட்டார்கள். முகத்தில் பிராண வாயு கவசம், கை, கால்களில் பாதுகாப்பு உறைகள் அணிந்தபடி  அந்தவகை வாக்குறுதியைத்தரும் கட்சிக்கு  வாக்களிக்க வாக்குச் சாவடிக்கு இந்தியக் குடிமகன் செல்லும் காலமும் கற்பனைக்கு அப்பாற்பட்டதல்ல. அறம் படிமச் சிலையாக காட்சிக்கு தெரிந்து கொண்டிருக்கிறது.
- 4தமிழ்மீடியாவுக்காக சுப்ரபாரதிமணியன்

நீரின்றி அமையாது உலகு

நீரின்றி அமையாது உலகு

சுப்ரபாரதி மணியன்

            "அவர்கள் நம் நதிகளை விற்றார்கள்
            நமது கிணறுகள், ஏரிகள்
            ஏன் நம் தலைமேல் விழும் மழையைக்
            கூட விற்றார்கள்.
            லண்டனிலும், கலிபோர்னியாவிலும் வசிப்பவர்களுடைய
            கம்பனி நம் தண்ணீரை வாங்கியிருக்கிறது
            இனிமேல் எதைத் திருடப் போகிறார்கள்
            நமது மூச்சுக் காற்றிலிருக்கும்
            நீர்த்துளிகளையா?

            அல்லது நமது நெற்றியில் முகிழ்க்கும்
            வியர்வைத் துளிகளையா?"

            (தண்ணீர் தனியார் மயமாக்கலை எதிர்த்து போராடும் மக்கள் மத்தியில் 'ஈவன் த ரெயின்' என்ற ஸ்பானியத் திரைப்படத்தில் கதாநாயகன் பேசும் வசனம் இது).

            உலகில் நிலவும் தண்ணீர் பற்றாக்குறையைக் கருத்தில் கொண்டு ஐ.நா.சபை "வாழ்விற்கான தண்ணீர்" என்ற முழக்கத்தை முன் வைத்து 2005 ஆண்டு முதல் 2015 ஆண்டு வரை பல்வேறு திட்டங்களைத் தீட்டி உலக நாடுகளில் பல்வேறு பணிகளை நடத்தி வருகிறது. 'உலகில் இன்னும் 50 ஆண்டுகளில் சுத்தமான குடிநீரைப் பெறுவது மிகுந்த சவால் நிறைந்த விசயமாக இருக்கும். உணவு பொருள்களின் உற்பத்தி குறைந்து வருவதன் மத்தியில் உணவுப் பொருட்களின் தேவையும், சுமார் 300 கோடி உலக மக்களின் கழிவறை வசதித் தேவைகளும் பல சிக்கல்களை உருவாக்கும். நிலத்தடி நீர் வெகுவாக குறைந்து வருவதும் சிக்கல்களை உருவாக்கி வருகிறது.

      உலக நாடுகளில் தண்ணீர் பஞ்சம் ஏற்பட வாய்ப்புகள் அதிகரித்து வருகிறது. இந்தியாவில் இது இன்னும் தீவிரமாக இருக்கும். கடல் நீரை குடிநீராக்குவது, மழை நீரை குடிநீராகப் பயன்படுத்துவது, தேவை ஏற்பட்டால் கழிவு நீரையும் குடிநீர் ஆக்குவது, நிலத்தடி நீர் மட்டத்தை அதிகரிக்கச் செய்வது போன்றவை மனதில் கொள்ள வேண்டியதாகிறது.

      தமிழகத்தின் சராசரி மழையளவு 1000 மி.மீ. இது நமக்கு கிடைப்பது சமீப ஆண்டுகளில் அரிதாகிக் கொண்டேயிருக்கிறது. தென்மேற்கு பருவக் காற்றும், வட கிழக்கு பருவக் காற்றும், கோடை மழையும் கணிசமாக மழையைக் கொண்டு வருகின்றன. வட இந்தியாவின் பல நதிகளில் ஓடும் நீரின் அளவில் இது குறைவே. கங்கையில் ஆண்டுக்கு ஒரு வாரம் ஓடும் வெள்ளநீரின் அளவு தமிழகத்தின் ஓர் ஆண்டுத் தேவையாகும். கடந்த பத்தாண்டுகளில் தண்ணீர் தட்டுப்பாடு தமிழகத்தில் அதிகரித்துள்ளது. இது இன்னும் பத்தாண்டுகளில் இன்னும் தீவிரமாகும்.

      தூய்மையான தண்ணீர் என்பதை மனிதனின் அடிப்படை உரிமையாக அறிவிக்கப்பட்டிருந்தாலும் ஆண்டுதோறும் சுத்தமான குடிநீர் கிடைக்காத காரணத்தால் 2 மில்லியன் மக்கள் இறக்கின்றனர். அதில் குழந்தைகள் அதிகமாயும், பெண்கள் கணிசமாயும் உள்ளனர்.

      "நீருக்கு பொருளாதார மதிப்பு உள்ளது. இதை ஒரு வணிகப் பண்டமாக்க வேண்டும் என்று தொடர்ந்து வலியுறுத்தப்படுகிறது. "நீர் ஒரு வணிகப் பொருள். அரிய நீர்வளத்தின் போட்டி மிக்க பயன்பாட்டின் அடிப்படையில் அதன் பொருளாதார மதிப்பு அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும்" என்று வலியுறுத்தப்பட்டது. இந்த வகையில் தண்ணீரை தனியார் மயமாக்கும் முயற்சிகள் இந்தியாவிலும் தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகின்றன. இம் முயற்சியால் தண்ணீர் ஏழைகளுக்கு கிடைப்பதை விட பண பலம் கொண்டவர்கள் செலவிடும் தொகைக்கு சாதாரணமாகக் கிடைத்து விடுகிற நிலை வந்து விட்டது.

            தென் அமெரிக்காவிலுள்ள பொலிவியா நிகாரகுவா, ஆப்ரிக்காவில் மொசாம்பிக், கென்யா, கானா, பர்கினபாசோ, ஈக்வடார், தான்சானியா போன்ற நாடுகளில் தண்ணீர் தனியார் மயம் சுலபமாகி விட்டது. திருப்பூரில் அமுல்படுத்தப்பட்ட மூன்றாம் குடிநீர் திட்டமும் இவ்வகையில் பொதுமக்கள், தனியார், கூட்டுப் பங்கீட்டை இன்னொருவகையான தனியார் மயத்தில் நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளது.

            தனியார் துறை, இந்த வணிகத்தில் நுழைவதற்கு பலவகைகளில் வரி விலக்கு அளித்து ஆந்திரா, கர்நாடகா, மராட்டியம் போன்ற பல மாநில அரசுகள்  முறையற்று செயல்பட்டன. இப்போது எல்லா மாநிலங்களின் போக்கிலும் இதைக் காணலாம்.

            பொலிவியாவில் தனியார் மயத்திற்கு எதிரான போராட்டம் இராணுவம் கொண்டு அடக்கப்பட்டது. சட்டிஸ்கர் மாநில அரசு சியோநாத் நதியின் ஒரு பகுதியை ரேடியல் வாட்டர் லிமிடெட் என்ற தனியார் நிறுவனத்திடம் ஒப்படைத்ததால் அந்நதியின் கரையில் வாழும் மக்களின் மீன்பிடிக்கும் தொழிலும், நீரைப் பயன்படுத்துவதும் தடை செய்யப்பட்டதை எதிர்த்து அப்பகுதி மக்கள் ஒரு பெரும் போராட்டத்தை நடத்தி தங்கள் உரிமையை மீட்டனர்.

            நீர் என்பது அடிப்படை உரிமை என்பதற்கு பதிலாக அடிப்படை தேவை என்று சொல்லப்படும் சூழல் வந்துவிட்டது. உரிமை என்றால் ஒவ்வொருவருக்கும் அளிப்பது என்றாகும். தேவை என்பது விலை கொடுத்து வாங்க வலியுறுத்துவது.

            வளர்ந்த நாடுகளில் நீர் விநியோகம் என்பது பொதுத்துறையின் கீழ் உள்ளது. ஆனால் பொதுத் துறையின் கீழ் இருந்து தனியார் துறைக்கு செல்லும் பாதைக்கு வளர்ந்த நாடுகள் திட்டமிட்டு வலியுறுத்துகின்றன. எனவே அவை தாம் கடன் கொடுக்கும் நாடுகளிடம் தனியார் மயமாக்கலை வற்புறுத்தி நிர்பந்திக்கின்றன.

            இந்த வகை நீரை தொடர்ந்து மக்கள் பருக விளம்பரங்கள் மூலம் வலியுறுத்தப்படுகிறது. சுவை கூடுவதற்கு ரசாயனப் பொருட்கள் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அதில் பல பூச்சிக் கொல்லி மருந்துகளும் உள்ளன. இவை உடல் நலத்தை பாதிப்படையச் செய்பவை.

            இவற்றை வியாபார நோக்கம் கொண்டு பெரும் முதலாளிகளும் பன்னாட்டு நிறுவனங்களும் கையில் எடுத்துக் கொண்டு லாபம் சம்பாதிக்கின்றன. இது சாதாரண மக்களைச் சுரண்டவும் ஊழல் பெருகவும் வழி வகுத்து விட்டது.

            21ம் நூற்றாண்டின் ஏற்படும் போர்கள் நீருக்கானதான இருக்கும் என்று திரும்பத் திரும்ப ஆய்வாளர்களால் சொல்லப்படுகிறது.

            குடிநீருக்கே இப்பிரச்னைகள் என்கிறபோது விவசாயம் இன்னும் சிக்கலுக்குள்ளாகியிருக்கிறது. மானாவாரி விவசாயம், பாசன விவசாயம் என்று விவசாயம் நடைபெறுகிறது. இவை இன்று வறண்ட நிலையிலேயே காணப்படுகிறது. நீர்நிலைகள் பொது சொத்தாக அறிவித்து ஆக்கிரமிப்புகளை அகற்றுவது மிக முக்கியம். தூர்வாரலும், தடுப்பணைகளும் நீர் தேக்க பயன்படும். தொடர்ந்து மழை நீர் சேமிப்பு திட்டங்கள் அமுல்படுத்தவும் வேண்டியுள்ளது தனியார்கள் ஆழ்குழாய்களை அமைத்தலை முற்றிலும் தடை செய்ய வேண்டும். நீர் விளையாட்டுக்கு அதிக அளவில் தண்ணீர் பயன்படுத்தப்படுவதும் தடை செய்யப்பட வேண்டியுள்ளது.

            "நீர் சிக்கல் என்பது ஒரு சூழலியல் நெருக்கடி. இதற்கு வியபார ரீதியாக தீர்வு என்பது பூமியை நாசப்படுத்தும். சூழலியல் சிக்கலுக்கு சூழலியல் ரீதியில்தான் தீர்வு காண முடியும்" என்கிறார் சூழலியல் போராளி வந்தனா சிவா.

            1300 கோடி ரூபாய் ஒதுக்கப்பட்ட திருப்பூர் மாநகராட்சிகள் குடிநீர் வழங்குவதை தனியாரிடம் ஒப்படைக்கலாம் என்ற திட்டத்தின் கீழ் 10 ஆண்டுகளுக்கு முன் கொண்டு வரப்பட்டது.

            ஆயிரம் லிட்டருக்கு 45 ரூபாய் என சொல்லப்பட்டது. இந்த திட்டத்தின் படி அதிகபட்சமாய் சாயப்பட்டறைகளுக்கு தண்ணீர் வழங்கப்படுகிறது. ஆனால் திருப்பூர் மற்றும் சுற்றியுள்ள 800 கிராமங்களுக்கு குடி தண்ணீருக்கான சாயப்பட்டறைகளுக்கு வழங்கப்படுவதில் பாதிதான் வழங்கப்படுகிறது. பவானி ஆற்றிலிருந்து ஒரு மில்லியன் லிட்டர் நாள் தோறும் எடுத்துக் கொள்ள ஒரு தனியார் நிறுவனத்திற்கு அனுமதி தரப்பட்டு குறைந்த பட்ச கட்டணமே வசூலிக்கப்படுகிறது. அது வேறு நிறுவனத்திற்கு விற்பனையாகிறது. சிவகங்கையில் சர்க்கரை ஆலை ஒன்று நாள்தோறும் 1 லட்சம் லிட்டர் நீரை உறிஞ்சி இன்னொரு தனியார் நிறுவனத்திற்கு விற்கிறது. தாமிரபரணியிலிருந்து நாள்தோறும் 5 லட்சம் லிட்டர் தண்ணீர் எடுக்கப்பட்டு அது வெறுமனே 6,000 ரூபாய்க்கு வழங்கப்படுகிறது. அது தனியார் குளிர்பானக் கம்பனியால் பல லட்சங்களுக்கு விற்பனையாகிறது.

- 4தமிழ்மீடியாவுக்காக சுப்ரபாரதி மணியன்

வியாழன், 7 நவம்பர், 2013


வேட்டை

சுப்ரபாரதிமணியன்

சிறுகதை
“இப்போ எம்மூஞ்சியை கண்ணாடியிலே பாக்கணும் போல இருக்கு” சொல்லிக் கொண்டான் பஞ்சவர்ணம் திருப்தியாகச் சாப்பிட்டிருக்கிறோம். களைப்பு முழுமையாகப் போய்விட்டது. இந்த நிலையில் முகத்திற்குப் பிரகாசம் வந்திருக்கும். கண்ணாடியில் முகத்தைப் பார்க்க ஆசைப்பட்டாள் பஞ்சவர்ணம் “என்னவோ திடீர்னு விருந்து கெடச்ச மாதிரி.”
முதலில் பெயரை மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்று தோன்றியது அவளுக்கு. யாராவது பெயரைக் கேட்டால் பஞ்சவர்ணம் என்று சொல்கிறபோதே ஒரு வகைத் தாழ்வு மனப்பான்மையால் தலையைக் குனிந்து கொள்வது போலாகிவிடுகிறது அவளுக்கு. கிராமத்துப் பெயராகத்தான் இருக்கிறது. பஞ்சு என்று சொல்லிக் கொள்ளலாம். அல்லது வர்ணம் என்று சொல்லிக் கொள்ளலாம் என நினைத்தாள். பஞ்சு என்பது ஏதோ ஆண் பெயர் போல இருக்கிறது. வர்ணம் என்று சொல்லிக் கொள்வது அவ்வளவு சுலபமானதில்லை என்பது போலத் தோன்றியது. இப்படியெல்லாம் சொல்லிக் கொள்வதற்குப் பதிலாய் புதிதாக பெயரை வைத்துக்கொள்ளலாம். பெயர் எப்போது வைத்தது என்று யாரும் கேட்கப் போவதில்லை. ஸ்ரேயா என்றுகூட வைக்கலாம். ரொம்பவும் புதுப்பெயராக இருக்கிறது. சமீபத்திய திரைப்பட நாயகி ஒருத்தியின் பெயர். ஆனால் இவ்வளவு சமீபத்தில் பெயர் என்பது யாருக்கும் சந்தேகம் வந்துவிடும். தன் வயதிற்கேற்ப கொஞ்சம் பழைய பெயராக இருக்கலாம். பதினெட்டு வயதை எட்டியாகிவிட்டது. ஸ்ரீதேவி என்று சொல்லிக் கொள்ளலாம் என்ற முடிவுக்கு வந்திருந்தாள் பஞ்சவர்ணம்.
புது ஊர். புதுப்பெயருடன் உலாவலாம். புது இடத்தில் வேலைக்குச் சேர்கிற இடத்தில் புதுப்பெயருடன் இருக்கலாம். புதுவாழ்க்கைதான். கிராமத்தைத் தொலைத்துவிட்டு வந்து நகரத்தில் உட்கார்ந்து கொள்ளலாம். புதுப்பெயர், புது அனுபவங்களுடன் நகர வாழ்க்கையைத் துவங்குவது நல்லதுதென்று பட்டது.
“அம்மணி பேர் என்ன,,,” கறுத்த நீலச் சட்டை போட்டிருந்தவன் கேட்டான். கறுத்த நீலச்சட்டை ஜீன்ஸ் துணி சட்டை கெட்டியானது. புழுக்கத்திலிருந்துதப்பித்து குளிர்ச்சியைத் தருவது. குளிர்ச்சி உள்ள நேரங்களில் வெதுவெதுப்பையும். பஞ்சவர்ணம் சட்டையேயே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். கறத்த நீலச்சட்டையை போட்டிருந்தவனின் தலைமயிர் கறுத்திருந்தது. மீசையிலும் அதே வகையான கறுப்பு அடர்ந்திருந்தது. ‘டை’ போட்டிருப்பான். முகத்திலிருந்து ஓரிரண்டு கோடுகள் அவன் வயதை அதிகமாக்கிக் காட்டின. பஞ்சவர்ணம் என்று வாய் முணுமுணுத்துக் கொண்டது. “ஸ்ரீதேவி”
“நல்ல பேர்தா. நாளெல்லா நல்ல வயசா இருந்தப்போ ஸ்ரீதேவிதா எங்க கனவுக் கன்னி,,,”
“எப்பங்க,,,”
“காலேஜ் போக ஆரம்பிச்சப்போ,,,”
“என்னோட கனவுக் கன்னி எப்பவும் ஹேமமாலினி தான். அவங்க பொண்ணுங்கெல்லா கதாநாயகியா நடிச்சாலும் எனக்கு கனவுக்கன்னி எப்பவும் ஹேமமாலினிதா,,,” வெள்ளைச் சட்டையில் நீலக்கோடுச் சட்டை போட்டவன் ஆஹா,,, என்று சிரித்தபடிச் சொன்னான். “பாரு அம்மினி,,, இவனோட கனவுக்கன்னி ஹேமமாலிலினின்னா இவளோட வயசு என்னன்னு யூகிச்சுப்பாரு,,, கெழடு,,,” நீலச்சட்டைக்காரன் சிரித்து வாசனைப் பார்த்தபடி சொன்னான். நாலைந்து பேர் உணவு விடுதியின் முகப்பில் நின்று கொண்டிருந்தனர். உள்ளிருந்து போன சர்வர் ஒருவன் அவர்களை உள்ளே அழைத்தான். “டிபன் வேணும்னா டிபன். சாப்பாடு வேணும்னா சாப்பாடு. எல்லாமே சூடா இருக்குது. உள்ள வாங்க,,,” நாலைந்து பேர் கும்பல் வீதியில் செல்லும் வாகனங்களை வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. “உள்ள வந்து உக்காருங்கோ. எதுக்கு எதிர்வெயில்ல நின்னுட்டு.”
பஞ்சவர்ணம் காபி டம்ளரை மேசையின் மீது வைத்தாள். பளபளவென்று கிரைனட் கல்லின் பளபளப்பு மேஜையாகியிருந்தது. “ஜூஸ் ஏதாச்சும் சாப்புடறியா ஸ்ரீதேவி,,,” பல வர்ணத்தில் கட்டம் போட்ட சட்டை போட்டிருந்தவன் கேட்டான். “காபி சாப்புட்டப்புறம் ஜூஸ் சாப்பிட முடியுங்களா” பஞ்சவர்ணம் சிரித்தபடி கோட்டாள். “அதனாலென்ன தொண்டைக்குக் கீழே போயிட்டா எல்லாம் ஒண்ணுதானுங்களே…” காலை சற்றே ஆட்டியபோது அவளின் பை காலில் தட்டுப்பட்டது. இரண்டு சேலைகள், இரண்டு பாவாடை ஜாக்கெட்டுகள் என்று குறைவாத்தான் எடுத்தாள். ஈரிழைத் துண்டொன்றை அவசர கதியில் எடுத்துத் திணித்தது ஞாபகம் வந்தது. முதல் சம்பளம் வாங்குகிற வரைக்கும் இந்தத் துணிகளைப் பயன்படுத்தவேண்டும். அப்புறம் புதுசாகக் கூட வாங்கிக் கொள்ளலாம் என்ற நினைப்பு வந்தது. அவளுக்கு உணவு விடுதிக்குள் அந்த நாலைந்து பேர் நுழைந்து ஒரு மேசையைச் சுற்றி உட்கார்ந்து கொண்டார்கள்.
“அம்மணிக்கு என்ன திடீர்னு யோசனை” கட்டம் போட்ட சட்டைக்காரன் ஒருவகை புன்னகையுடன் கேட்டான். அவன் சட்டைப் பையில் இருந்த சிறு சீப்பை எடுத்து தலையைச் சீவிக்கொண்டான். “சாப்பிடற எடத்திலெ சீப்பு என்ன வேண்டிக் கெடக்குது. ” கறுத்த நீலக் சட்டைக்காரன் கடிந்துகொள்வது போல அவனைப் பார்த்தான். நாலைந்து பேர் கும்பல் பக்கமிருந்து சளசள வென்று சப்தம் கேட்டது.
“அம்மிணிக்கு என்ன திடீர்னு யோசனை. ”
“இல்லே.. வார சம்பளம் கெடைக்குமா. இங்கே மாசச் சம்பளம் குடுக்கற லேலையில சேரப் போறமான்னு யோசனை. ”
“அம்மிணிக்கு எது இஷ்டமோ அதில சேர்லாம். வாரச் சம்பளம் வேணும்னா வாரச் சம்பளம் வாங்கிக்கலாம். மாசச் சம்பளம் ஹாஸ்டல் சாப்பாடு வசதியோட வேணும்னாலும் அதிலே சேந்துக்கலாம். உங்களுக்கு எப்படியோ அப்பிடித்தா அம்மிணி நாங்க சேத்து விடப் போறோம். ”
“ஆமா… இங்கிருந்து பஸ் ஸ்டேண்ட் பக்கந்தானே. ”
“மறுபடியும் பஸ் ஸ்டாண்ட் போகப் போறீங்களா.. எதுக்கு நடந்துட்டு.. சொல்லுங்க ஆட்டோ புடுச்சுட்டு வந்தர்ரன். இனிமேல் உங்க காலு தரையில படக் கூடாது அவ்வளவுதான். ”
பஞ்சவர்ணம் சிரித்துக் கொண்டாள். சரிந்த முந்தானையைச் சரி செய்தபடி எதிரில் இருந்த படங்களைப் பார்த்தாள். எல்லாம் கடவுள் படங்கள் முருகன் வள்ளி தெய்வானையுடன் மயிலில் உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கும் படம் ஆறடிக்கு ஆறடி இருந்தது. பல வர்ணங்களில் அது மினுமினுத்துக் கொண்டிருந்தது. அதே அளவுடன் நாலைந்து படங்கள் தென்பட்டன. ஒன்றில் சிவன் சிறுபிள்ளையாகக் கிடந்தார். பனிமலை பின்னால் விரிந்திருந்தது. இது எந்த ஊரில் இருக்கும் சாமி? வடநாட்டில் இருக்கலாம். முனியப்பன்,காட்டு மாரியம்மனை காலம்காலமாய் கும்பிட்டது இப்போது நகரத்திற்கு வந்தாயிற்று. இனி கும்பிட முனியப்பனும் காட்டு மாரியம்மனும் கிடைக்கமாட்டார்கள். புது சாமி கிடைத்துவிடும். இந்த ஊரில் உள்ளூர் திருப்பதி என்றொரு கோயிலை பணக்காரர் ஒருவர் கட்டியிருப்பதாக அவள் கேள்விப்பட்டிருந்தாள். எங்கும் பளிங்குக் கற்களாம். திருப்பதி கோயிலுக்கு இணையாக இருப்பதாகக் கேள்விப்பட்டிருந்தாள். வேலையில் சேர்வதற்கு முன்பாக அந்த உள்ளூர் திருப்பதி கோயிலுக்குப் போய் விட்டு வரலாம். அதுமாதிரி சந்தர்ப்பம் அமையவேண்டும். அப்படி சந்தர்ப்பம் அமைந்துவிட்டால் அதிஷ்டம்தான்.
“இல்லே பஸ் ஸ்டாண்ட்ல இருந்து எவ்வளவு தூரம்னு தெரிஞ்சுக்க கேட்டேன். ”
அவள் கையில் பையுடன் பேருந்து நிலையத்தில் வந்து இறங்கியபோது சோர்வாக இருந்தாள். விடியற் காலையில் புறப்பட்டது. பசியில் அசந்து தூங்கியிருந்தாள். வெயில் வேறு உச்சத்திலிருந்தது. பேருந்து நிலையத்தில் இறங்கினால் போதும். வேலை காலி என்ற போர்டுகள். அட்டைகள் நிறைய பேருந்து நிலையத் தூண்களிலேயே தொங்கிகொண்டிருக்கும் என்று சொல்லியிருந்தார்கள். தூண்களைத் தேடத் துவங்கியிருந்தபோதுதான் நீலச் சட்டைக்காரன் அவளருகில் வந்து நின்றான். அவள் தூணில் ஒட்டியிருந்த விளம்பர நோட்டீக்களைப் படிக்க ஆரம்பித்தாள். ஹாஸ்டல் வசதி நல்ல சாப்பாடு நல்ல வேலை என்ற முத்திரை வாசகங்கள் எல்லாவற்றிலும் இருந்தன. நீலச் சட்டைக்காரன் “ஹாஸ்டல்ல சேந்துடுங்க நல்ல வேலை ” என்றான். அவன் திருதிருவென்று விழித்தபடி அடுத்த தூணுக்குச் சென்று இன்னொரு விளம்பரப் பிரசுரத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். வெள்ளைச் சட்டைக்காரனும், கட்டம் போட்ட சட்டைக்காரனும் சேர்ந்து கொண்டனர்.
“இந்த ஊர்ல எந்த வேலையும் தெரியாட்டியும் பரவாயில்லே. உடனே சேந்துக்கலாம். நல்ல ஹாஸ்டல் வசதி. நல்ல சாப்பாடு. மூணு வருஷம் முடிஞ்சா முப்பாதியிரம் ரூபா. கல்யாணச் செலவுக்குன்னு ஆகும். ” வெள்ளைச்சட்டைக்காரன் அவளின் முகத்தைப் பார்த்துச் சொல்லிக்கொண்டிருந்தான். ஏதோ கூச்சம் வந்ததைப் போல அவள் முகத்தைத் துடைத்துக்கொண்டாள். சேலை முந்தானை அழுக்காகி கண்களில்பட்டது. “ரொம்பவும் டயர்டா இருக்கீங்க அம்மிணி. மொதல்ல சாப்புடலாமே பசியில் பேசிட்டு என்ன பிரயோஜனம். ” நீலச்சட்டைக்காரன் வழி காட்டுவது போல வலதுபுறத்தில் கையைக் காட்டினான்.
அவளை மத்தியில் உட்கார வைத்து அவர்கள் மூன்று பேரும் சுற்றி உட்கார்ந்து கொண்டார்கள். வெள்ளைச் சட்டை போட்டவன் எதிலிருந்து கடவுள் படங்களைப் பார்த்து கன்னத்தின் ஓரத்தில் சின்னதாக வணக்கம் சொல்லிக் கொண்டான்.
“சாப்பாடு சொல்லிர்லாமா அம்மிணி.”
“சாப்பாடு டெய்லி திங்கறதுதானே வேற ஏதாச்சும் சொல்லலாம்.”
“சர்வர் வேற காணம்.”
“சர்வருக்கு தெரியறது நமக்குத் தெரியாதா. சாப்பாடு வேண்டா. பூரிக்கிழங்கு இருக்கு. வெஜிடபிள் பிரியாணி இருக்கு. ஒவ்வொன்னிலியும் அம்மிணிக்கு ஒரு பிளேட் சொல்லிர்லாம்.”
“உங்களுக்கு.” பஞ்சவர்ணம் ஆச்சரியமாய் கண்களைச் சுழலலிட்டுக் கேட்டாள்.
“எங்களுக்கென்ன வேண்டிக் கெடக்கு. எங்கயோ இருந்து களச்சு பசியில் வந்திருக்கீங்க. வேலை தேடி வந்திருக்கீங்க சாப்புடுங்க.”
“இல்லம்மா நாங்கெல்லா நல்லா சாப்புட்டாச்சு. எங்களுக்கென்ன காலம் நேரம் கெடைக்குதா. நெனைச்சா சாப்பிடுவதும். நீங்க ரொம்ப தூரத்திலிருந்து வந்திருக்கீங்க. வேலை தேடணும். மொதல்லே பசியாத்திக்கோங்க.”
பஞ்சவர்ணத்திற்கு மலைப்பா இருந்தது. எவ்வளவு அன்பாய் உபசரிக்கிறார்கள். அன்பாய் உணவு விடுதிக்குக் கூட்டி வந்துவிட்டார்கள். வீதியில் போகிறவர்களை அழைத்து துணி வாங்கச் சொல்கிறவர்கள் மாதிரி கையுடன் கூட்டி வந்து விட்டார்கள். சாப்பிட்டபின் பில் கொடுக்கிறபோது அவர்களே பணம் கொடுத்தால் நல்லதுதான். கையில் பணம் குறைவாகத்தான் இருக்கிறது. இவ்வளவு நல்ல மனிதர்களை தன்னிடம் வந்து சேர்ந்தது எதுவாக இருக்கும் முனியப்பனா, காட்டு மாரியம்மனா ஏதாவது கடவுள்தான். இந்த மனிதர்கள்தான் தனக்கு வேலைக்கு வழி காட்டவேண்டும். ஒரு பிளேட் பூரியும் வெஜிடபிள் பிரியாணியும் சாப்பிட்டு காபியும் குடித்தாயிற்று. பூரண திருப்தியுடன் அவர்களைப் பார்த்தாள். நீலச்சட்டைக்காரன், வெள்ளைச்சட்டைக்காரன், கட்டங்கள் போட்ட சட்டைக்காரன் மூவரும் அவளைப் பார்த்துக்கொண்டேயிருந்தார்கள். அவள் சொல்லும் பதிலை வைத்துக்கொண்டுதான் அடுத்த அடியை எடுத்து வைக்கவேண்டும் என்பதுபோல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். காத்திருப்பில் ஒருவித எரிச்சலை அம்முகங்கள் வெளிக்காட்டின.
நீலச்சட்டைக்காரன்: அவனது பெயர் எதுவாகவோ இருந்துவிட்டுப் போகட்டும். அவன் எந்த மதத்தினராகவோ இருந்துவிட்டுப் போகட்டும். அவன் ஐம்பது வயதை எட்டிக் கொண்டிருக்கிறவன். அவன் பல தொழில்களைச் செய்துவிட்டான். இப்போது செய்யும் தொழில் எத்தைனையாவது தொழில் என்பது அவனுக்கு ஞாபகமில்லை. பட்டியல் போட்டுப் பார்த்ததில்லை. ஓய்வுநேரம் கிடைக்கும்போது அல்லது உடம்பு சுகமில்லாமல் கிடக்கும்போது அப்படியரு பட்டியலைப் போட்டுப் பார்க்கவேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டிருக்கிறான். குழந்தைத் தொழிலாளியாகத்தான் பனியன் கம்பெனியில் பத்து வயதில் சேர்ந்தான். அப்போதெல்லாம் எக்ஸ்போர்ட் என்று எதுவுமில்லை. உள்ளூர் வெள்ளைபனியன் தயாரிப்புதான். அவன் வீட்டுப்பக்கம் வரும் பனியன் தொழிற்சாலையில் வேலை செய்யும் ஒருவன் அவ்வப்போது ஏதாவது பனியனைக் கொண்டுவந்து பாதி விலைக்கு விற்பான். வயிற்றுப் பகுதியில் நாலைந்தாய் மடக்கினாலும் கசங்காமல் இருக்கிற மாதிரி பனியனை வைத்திருந்து கொண்டு வந்து விற்பான். அவன்தான் அவன் வேலை செய்யும் கம்பெனியில் கொண்டு போய் வேலைக்குச் சேர்த்து விட்டவன். அடுக்கிக் கட்டுவது, லேபிள் வைப்பது என்றிருந்துவிட்டு டைலராக தைக்கக் கற்றுக்கொண்டான். பத்து வருடம் இரவு பகல் என்று பார்க்காமல் வேலை அப்புறம் சின்னதாய் ஒரு செக்ஷன் போட்டு துணியெடுத்துத் தைக்க ஆரம்பித்தான். கூட மூன்று பேர்களை வேலைக்கு வைத்துக்கொண்டான். அப்புறம் எக்ஸ்போர்ட்டில் துணி எடுத்துத் தைத்தபோது ஸ்கூட்டர் வாங்கினான். நகரின் ஒதுக்குப்புறத்தில் ஒரு காலி இடம் வாங்கிப்போட்டான். கொஞ்சம் வளர்ந்து கொண்டிருக்கையில் “டாப்டென்” கம்பெனி ஒன்றில் சப்கான்டிராக்ட் எடுத்தார். நிறைய டெபிட் போட்டார்கள். நஷ்டம் வந்தது. கொஞ்ச காலத்திற்கு செக்ஷன் வேண்டாம் என்று ஒதுங்கியிருந்தான். பவர் டேபிள் உட்பட எல்லாவற்றையும் விற்றிருந்தான். கொஞ்சநாள் கட்டிங் மாஸ்டராக வேலைக்குப் போனான். மறுபடியும் செக்ஷன் போடவேண்டும் என்ற ஆசை வந்து இருந்த நிலத்தை விற்று செக்ஷன் ஆரம்பித்தான். இந்த முறை அது பிரிண்டிங்காக இருந்தது. சாயங்களில் விலை ஏற்றம், சாயப்பட்டிறைகளுக்கான நெருக்கடியில்அதைத் கைவிட வேண்டியானது. மீண்டும் தொழிலாளியானான். கூடவே தண்ணீர் வண்டியன்றை வாடகைக்குப் பிடித்து ஒரு ஆளை வைத்து தண்ணீர் விற்றுக்கொண்டிருந்தான். பெரிய லாரிகளில் தண்ணீர் விநியோகம் நடப்பதைப் பார்த்து ஆசைப்பட்டு லாரி வாங்க ஆசைப்பாட்டான். அட்வான்ஸ் என்று கொடுத்த பணம் எதுவும் திரும்பி வரவில்லை. மீண்டும் தொழிலாளியாக ஒரு வருடம் ஓட்டினான். உடம்பு சுகமில்லாமல் வாட்டி வதைத்தது. இனி எங்காவது வாட்ச்மேன் வேலைக்குத் தான் போகவேண்டும் என்று நினைத்திருந்தான். வளர்ந்த மகன் கம்பெனி கட்டிங்கு போகிறான். மகளுக்குத் திருமணம் செய்யவேண்டும். ஏதாவது தொழில் செய்யவேண்டும். இந்த புரோக்கர் வேலை சுலபமானது என்று பட்டது. வேலை தேடி ஊருக்கு வரும் பெண்களை பேருந்து நிலையத்தில் சந்தித்து சாப்பாடு வாங்கிக் கொடுத்து பேசி ஏதாவது கம்பெனியில், மில்லில் வேலைக்கு சேர்த்து விடுவது அவன் வேலையாகிவிட்டது. ஹாஸ்டலில் சேருங்கள் என்ற வார்த்தை எல்லோருக்கும் பிடித்திருந்தது. நல்ல சாப்பாடு ஹாஸ்டல் வசதி என்பது தாரக மந்திரம்.
போய்ச் சேருகிற இடத்தில் ஆயிரம் ரூபாய் கொடுப்பார்கள். வேலையில் சேர்த்துவிடுகிறேன். கமிஷன் வேண்டும் என்றால் பெண்களும் கையிலிருப்பதைக் கொடுத்துவிடுவார்கள். ஆறு மாதம் ஒரு வருடம் கழித்து அப்பெண்களைச் சேர்த்துவிட்ட இடத்திற்குப் போய் அவர்கள் இருப்பதை நிச்சயித்து இன்னுமொரு கமிஷன் பெற்றுக்கொள்ளலாம். சாப்பாடு இல்லாமல் நகருக்கு வேலை தேடி வரும் பெண்களுக்கு வேலை தேடித் தரும் ஆபத்பாந்தவனாக அவன் இருக்கிறான். பல சமயங்களில் அவனுக்குப் பெருமையாக இருக்கும். கண்களில் நீர் கோர்த்துக்கொள்ளும்விதமாய் தன் வேலையை எண்ணி புளகாங்கிதம் கொள்வான். அந்த பெண்கள் ஹாஸ்டல் வாழ்க்கையை எப்படி அனுபவிக்கிறார்கள். ஒரு நாளைக்கு எத்தனை மணி நேரம் வேலை செய்கிறார்கள். விடுமுறை உண்டா. ஊருக்குப் போக பணம் கிடைக்கிறதா என்று யோசித்துப் பார்த்ததில்லை. ஏதாவது யோசிப்பு வந்து மனதைத் தொந்தரவு பண்ணுகிற போதெல்லாம் டாஸ்மாக் கடையை நாடிப் போவான். ‘ஓல்டு காஸ்க்’ பிராந்தி குவார்ட்டரும், குடல் கறி ஒரு பிளேட்டும் அவனின் எல்லா யோசிப்பையும் நிராகரிக்கச் செய்து விடும்.
வெள்ளைச் சட்டைக்காரன்: ஐந்து வருடங்கள் முன்புதான் இந்த ஊருக்கு வந்திருந்தான் இவன். விவசாயம் பொய்த்துப் போன பூமியிலிருந்து வருடத்தில் எல்லா நாட்களும் வேலை இருக்கும் ஒரு தூங்காத நகரத்திற்கு வந்தவன். அவனின் பூர்வீத்தை அறிந்து கொண்ட தொழிற்சாலை மேனேஜர் புது இடத்திற்கு வேலைக்குப் பெண்கள் வேண்டும். உங்களூரில் வேலையில்லாமல் இருக்கும் பெண்களை கூட்டிவரச் சொல்லி பணம் கொடுத்தார். சித்தப்பா வீட்டில் நான்கு பெண்கள் சும்மா இருந்து காலம் கழிக்கிறார்கள். பெரியண்ணன் வீட்டில் அவர் மனைவியும், சின்ன மகளும் கூடத் தயாராக இருப்பார்கள். மனக் கணக்கு போட்டுப் பார்த்ததில் தன் சுற்றம் இருபத்தைந்து பேர்களாவது தேறும் என்று தோன்றியது. எல்லோரையும் இங்க கூட்டி வந்து விடலாம். சந்தோஷப்படுவார்கள் என நினைத்தான். “இந்த கம்பெனியில் எல்லாரும் பொம்பளைகளா வெச்சுக்கலாமுன்னு இருக்கோம். பொம்பளைகன்னா பிரச்சனை இல்லே. யூனியன், போராட்டமுன்னு போக மாட்டாங்க. குடுக்கற சம்பளத்தை வாங்கிக்குவாங்க. ஹாஸ்டல்ன்னு ஒண்ணு கட்டி, சாப்பாடும் போட்டுட்டா எந்த நேரத்துக்கு வேணும்னாலும் போயி எழுப்பிட்டு வந்து வேலை செய்யச் சொல்லலாம். நெறைய சௌகரியம் இருக்கு.”
“எங்க சித்தி பெரியம்மா பொண்ணுன்னு பெரிய கூட்டமே இருக்கு. சொந்தக்காரங்களை எல்லாரையும் கூட்டிட்டு வந்துர்லாம்.” “ஆனா ஒரு கன்டிஷன். எல்லா பொம்பளைகளும் இருபது வயசுக்குள்ளதா இருக்கணும். கல்யாணமாகாத பொம்பளைகளா இருக்கணும். கல்யாணமான பொம்பளைகன்னா குழந்தைக்கு உடம்பு சுகமில்லை, புருஷனோட கோயிலுக்குப் போகணும். திதி, கருமாதின்னு, கல்யாணமுன்னு லீவு கேப்பாங்க. வேண்டா.” சுற்றத்தாருக்கு மறுவாழ்வு தரும் தனது திட்டத்தில் இந்த வரையறை சிரமம் ஏற்படுத்தியது.
அவனுக்கு வருத்தமாகத்தான் இருந்தது. ஊருக்குத் திரும்பிப் போய் இருப்பதைந்து பெண்களைக் கூட்டி வந்தான். ஒவ்வொரு பெண்ணிற்கும் ஐநூறு ரூபாய் வீதம் அவனுக்குக் கிடைத்தது. பெரிய வருமானமாகத் தோன்றியது. சுற்றங்களைப் பார்க்கிற நோக்கில் கிராமங்களுக்குப் போவது. அவர்களுடன் தொழிற்சாலைக்குப் பெண்கள் தேவையாக வேண்டியிருப்பது. ஹாஸ்டல் சொர்க்கம் என்று பிரசங்கம் செய்வது சுலபமாகத்தான் இருந்தது. மலையாளம் தெரிந்த கொச்சுண்ணியின் நட்பு கிடைத்த பின்பு கேரள கிராமங்களுக்குச் செல்லத் துவங்கினான். ஒரு கம்பெனி முழுக்க நேபாளிப்பெண்கள் வேலை செய்வதை அறிந்து கொண்டான். இமயமலைப் பிரதேசங்களுக்குப் போக ஹிந்தியை தலைகீழாகப் பேசும் ஒருவனைத் தேடிக்கொண்டிருந்தான் அவன். சமீபத்தில் ஒரிசாவில் இருந்து வந்தவர்கள் நிறைய தென்படுகிறார்கள். ஒரிசாவிற்கு ஒரு சுற்றுப் பயணம் செய்யத் திட்டமிட்டிருந்தான். சுற்றுப்பயணம் இல்லாத போது நகரின் பேருந்து வண்டி நிலையத்திலும், புகைவண்டி நிலையத்திலும் தென்படுவான். வேலை தேடி வரும் பெண்களை உபசரித்து சரியான இடத்திற்குக் கொண்டு போய்ச் சேர்ப்பது அவனின் உயரிய பணியாக இருந்தது.
கட்டங்கள் போட்ட சட்டைக்காரன்: சின்ன வயதில் இருந்தே பெரிய மெக்கானிக் ஆக வேண்டும் என்பது அவனின் ஆசையாக இருந்தது. பனியன் கம்பெனிக்குப் போய் பிசிர் வெட்டுவது, அடுக்கிக் கட்டுவது போன்ற வேலைகளை செய்யத் தயங்கினான். இரும்புக் கதவு செய்யும் பட்டறை ஒன்றில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தான். இரட்டை சக்கர வாகன பட்டறையன்றில் பதினேழாவது வயதில் சேர்ந்தபோது மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. பட்டறைக்கு வரும் வண்டிகளை ஓட்டுவது அவனுக்குப் பிடித்தமானதாக இருந்தது. காலையில் பேருந்து நெரிசலான நேரங்களில் பட்டறைக்கு வரும் வண்டிகளில் பின்னால் பேருந்து நிறுத்தத்தில் நின்று சலிக்கும் இளம் பெண்களை ஒட்கார வைத்து தொழிற்சாலைக்களுக்குக் கொண்டு விடுவது அவனின் மகிழ்ச்சிகரமான பொழுது போக்காக இருந்தது. அவனுடன் வண்டியில் பயணம் செய்யும், அவனுடன் உரசிக் கொள்ளவும் பெண்கள் தயாராக இருந்தார்கள். ஹேர்பின்செட், பிரா இவற்றுக்காக அவனின் சில்மிஷங்களை உபத்திரவமின்றி மகிழ்ச்சியாக ஏற்றுக் கொள்ளும் பெண்கள் இருந்தார்கள். பெரிய இரட்டை சக்கர வண்டிகளில் பெண்களை ஏற்றி ஊர் சுற்றுவதற்கு பட்டறைக்கு வரும் வண்டிகள் அவனுக்கு பெரிதும் உதவின. அப்படியே பக்கத்து ஊர் லாட்ஜ்களுக்குக் கூட்டிப் போகப் பழகினான். அதில் துய்ந்து விடும் பெண்களை பிறருக்கு அறிமுகம் செய்வான். அவர்கள் எந்த ஊருக்குக் கூட்டிக் கொண்டு போகிறார்கள் என்பதை அவன் கேட்டு அறிந்து கொள்ள ஆவல் கொள்ள மாட்டான். வடமாநிலங்களுக்கு அப்படி அவன் அறிமுகப்படுத்தின பெண்கள் சென்றிருக்கிறார்கள் என்பதும் அவன் செவிகளுக்குச் செய்திகளாய் வந்து சேரும். அதைக் கேட்கையில் எவ்வித உறுத்தலும் இல்லாமல் பரவசப்படுவான். அவன் பெரும்பாலும் புகைவண்டி நிலையங்களில் தான் இவர்களைத் தேடி பொழுதைப் போக்கிக் கொண்டிருப்பான். வீட்டிலிருந்து கோபித்துக் கொண்டு வரும் பெண்களும் கல்லூரி, பள்ளி தேர்வு முடிவில் திருப்தியில்லாமல் வீட்டில் இருப்பவர்களின் தொல்லைகளுக்கு பயந்த வெளியூர் வரும் பெண்களும், சித்தி கொடுமை தாங்காது வரும் பெண்களும், வேலை வாய்ப்புத் தேடி வரும் பெண்களில் கணிசமானவர்கள் புகைவண்டிப் பயணத்தைத்தான் தேர்ந்தெடுக்கிறார்கள் என்பது அவனின் புள்ளிவிவரக் கணக்கில் எப்போதும் ஒத்து வந்திருக்கிறது. இப்போது அறிமுகமாகியிருக்கும் பஞ்சவர்ணம் என்ற ஸ்ரீதேவி எந்த ஊருக்குப் பொருந்துவாள் என்று அவனால் யூகிக்க முடியவில்லை.
பிருந்தாவன் பூங்காவில் குழல் விளக்குகள் மெல்ல எரிய ஆரம்பித்தன. மூவரும் பஞ்சவர்ணத்தின் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். குழல் விளக்குகளின் வெளிச்சத்தில் புல் தரை விசேஷ வர்ணக் கலவையாகியிருந்தது. தூரத்தில் இருந்த சறுக்கில் சிறுவர்கள் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். புல்வெளியில் பெண்கள் அடக்கமாய் அமர்ந்து வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.
“இந்த பார்க் பேரு என்ன?”
“பிருந்தாவன் பார்க்,,,” நீலச் சட்டைக்காரன் இறுக்கமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு சொன்னான்.
“ஆமா,,, பேர்ல என்ன கெடக்குது ஸ்ரீதேவி.”
“ஆமாங்க,,, ஆமா, பக்கத்திலே என்னமோ பள்ளமா கெடக்குது,,,”
“எங்க ஊரு ஆறு. பெரிய ஆறு. பெரிய சரித்திரம் அதுக்கு இருக்கு,,,”
“தண்ணியெல்லா போகுமுங்களா.”
“போகும். ஒரு காலத்திலெ போச்சு. இப்போ ஊர் சாக்கடையும் சாயப்பட்டறைத் தண்ணியுந்தாபோகுது.”
கட்டங்கள் போட்ட சட்டைக்காரன் ஒரு நிமிடம் நடையாக தொலைக்காட்சிப் பெட்டி இருக்கும் பகுதிக்குச் சென்று விட்டு வந்தான். “மத்தியானத்தில் இருந்து இப்பிடியே ஹோட்டல், பார்க்குன்னு திரியறம். ஒரு முடிவுக்கு வர வேண்டாமா,,,” எரிச்சலுடன் சொன்னான். கட்டங்கள் போட்ட சட்டைக்காரன் அகை ஆமோதிப்பது போல சிரித்தான். வாயைக் கோணலாக்கி நாக்கின் உள் இருந்த வெற்றிலைத் துணுக்கை வெளியே எடுத்தான். வாய் சிவந்து இருப்பதை கண்களைக் கீழே தாழ்த்திப் பார்த்துக் கொண்டான்.
“ஆமா ஸ்ரீதேவி,,, ராத்திரி நேரமாயிருச்சு. ஏதாச்சும் முடிவு பண்ணிரு. யார் கூட வர்றே எந்த ஹாஸ்டலுக்கு வர்ரேன்னு சொன்னா செரியா இருக்கும். வேலைமுடியணும் இல்லியா.”
பஞ்சவர்ணத்திற்குக் குழப்பமாகவே இருந்தது. எந்த வேலை என்று யூகிக்க முடியவில்லை. ஏதாவது ஒரு வேலை வேண்டும் இந்த மூன்று பேரில் ஒருவரைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும். யாரைத் தேர்ந்தெடுப்பது என்பதில் குழப்பம் இருந்தது. காசை சுண்டிப் பார்க்கலாம். பூவா தலையா பார்க்கலாம். இங்கு மூன்று பேர் இருக்கிறார்கள். பூ, தலை பூ, தலை போதாது. இன்னொரு புறமும் வேண்டும் குழப்பமாக இருந்தது அவளுக்கு.


மரபணு விதைகளும் மாற்றுத்தொழில்நுட்பத்தின் ஆபத்தும்!

                                                                                                                                   சுப்ரபாரதிமணியன்

மூல விதைகளை தங்கள் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வர ஆடும் ஆட்டமே மரபணு மாற்று விதைத் தொழில் நுட்பம் என்பதை அமெரிக்கா நன்கு உணர்ந்து செயல்படுகிறது.
இத்தாலி, சுவிட்சர்லாந்து, ஆஸ்திரியா, பிரான்சு, ஜெர்மனி, அயர்லாந்து, ரொமேனியா, போலந்து, ஹங்கேரி போன்ற நாடுகளின் அனுபவங்கள் கசப்பானவை என்பதால் மரபணு மாற்றுப் பயிர்களுக்கு அவை தடை விதித்து விட்டன. இவ்வகை பயிர் பொருட்கள் சிறுநீரகக் கோளாறு, தோல் வியாதிகள், ஒவ்வாமை, இதயநோய், புற்றுநோய் என்று 55 வகையான பாதிப்புகளை ஏற்படுத்துகின்றன. 

பி.டி. கத்திரிக்காயை தொடர்ந்து நெல், பருப்பு, கோதுமை மூலிகைகள், காய்கனிகள் சிறு தானியங்கள் என்று பல பயிர்களின் மரபணு மாற்றப்பட்ட ரகங்களும் தயாராகிக் கொண்டிருக்கின்றன என்பது ஓர் அபாயம். உணவு உதவி என்ற பெயரில் இவற்றின் விதைகள் தாராளமாக கிடைக்கச் செய்வதில் உள்ள அபாயம் காத்துக் கொண்டிருக்கிறது.

எலிகளைப் போல் மனிதர்களையும் மரபணு மாற்றுப் பொருட்களைப் பரிசோதிக்க அமெரிக்க நிறுவனங்கள் தயாராகி விட்டன. உற்பத்திப் பெருக்கம் என்று ஆசை காட்டப்படுகிறது. உலகில் அதிக உற்பத்திப் பொருட்களை மரபணு மாற்று விவசாயத்தின் பிடியில் கொண்டு வந்து லாபத்தைக் குவிப்பதே அதன் குறிக்கோளாகும்.

    இந்தியாவில் சுமார் 2000 கத்திரிக்காய் ரகங்கள் உள்ளன. கத்திரிக்காய் சுலபமாகக் கிடைக்கிறது. அப்படியிருக்க மரபணு மாற்று பி.டி. கத்திரிக்காயை பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் அறிமுகப்படுத்தத் தேவையில்லை. உற்பத்தி அதிகரிப்பு என்பதற்காக பசுமை புரட்சி கொண்டு வரப்பட்ட உயர் விளைச்சலை தரும் ஒட்டு ரகங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. ரசாயன உரமும், பூச்சிக் கொல்லிகளும் தாராளமாக கிடைத்தன. நிலம் உயிரியல் தன்மையை இழந்து நிற்கிறது. மரபணு மாற்று விவசாய முறை என்பது செலவைக் குறைத்து உணவு உற்பத்தியை அதிகரிக்கும் என்பதெல்லாம் உண்மைக்குப் புறம்பாக உள்ளது.
    
அமெரிக்காவைத் தலைமையிடமாகக் கொண்டு உலகின் மிகப் பெரிய விதை உற்பத்தி நிறுவனமாக மான்சான்டோவின் கூட்டு நிறுவனமான மஹிகோ இந்தியாவில் பி.டி. கத்திரிக்காயை உருவாக்கியுள்ளது. இதை சாப்பிடுவோரின் விருப்பங்கள் நிராகரிக்கப்படுகின்றன. எல்லா வகை கத்திரிக்காய் போலத்தான் இதுவும் இருக்கும். எந்த வித லேபிளும், முத்திரையும் இருக்காது. தமிழ் மாற்று மருத்துவத்தில் முக்கிய பங்கு வகிக்கும் சித்த, ஆயுர்வேத மருத்துவ முறைகளில் பயன்படும் கத்திரிக்காயில் இந்த வகை சேருமானால் மருத்துவ குணங்கள் காணாமல் போய்விடும். 4000 ஆண்டுகளாக பல தலைமுறைகளாக உணவுப் பழக்க வழக்கத்தில் சாதாரண வகை கத்திரிக்காய் இருக்கிறது. கத்திரிக்காய் உற்பத்தியை அதிகமாக்க ஒருங்கிணைந்த பூச்சிக் கட்டுப்பாட்டு முறையும், இயற்கை வேளாண்மை முறையும் குறைந்த செலவில் பல வழிகளைக் கொண்டிருக்கின்றன.

    ஒரு எலி பி.டி வகை உணவை சாப்பிடும் போது கீழ்க்கண்டவை உருவாகின. வயிற்றுப் புண், குட்டி எலிகளின் இறப்பு விகிதம் 4 மடங்கு அதிகரித்தது, ஈரல், கணையம் பாதிப்பு (சோயாவை சாப்பிட்டதால்), ஒவ்வாமை (பட்டாணி) ஈரல் வீக்கம் (எண்ணை விதைகள்), வயிற்றில் புற்று நோய் (உருளைக்கிழங்கு), சிறுநீரக நோய் (சோளம்) உடல் உறுப்புகள் மாற்றம் (சோளம்). இதே வகை நோய்கள்தான் மனிதர்களுக்கும் ஏற்படும் என்று 55 வகை நோய்களின் பாதிப்புகளைப் பட்டியலிடுகிறார்கள் இவை ஆன்டிபயாட்டிக் மருந்தால் உடம்பில் சென்று தங்கி, எளிதில் நோய் தாக்கும் நிலையும் நோய்ப்பட்டவர்கள் எளிதில் குணமாக முடியாத நிலையும் உருவாக வாய்ப்புகள் உள்ளன. பயிர்களின் பன்முகத் தன்மை என்பது முக்ய இயற்கை வளமாகக் காப்பாற்றப்படுகிறது.

மரபணு மாற்றத்தால் மகரந்த சேர்க்கை மூலம் எல்லா வகை பயிர்களும் மாசுபடும் என்பது தலையாயது. இவ்வகை விதைகளை விவசாயிகள் யாரிடம் வேண்டுமானாலும் தங்கள் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப வாங்கி விட முடியாது. தங்கள் நிலத்தில் விளைந்த பயிரின் விதையை மறுபடியும் பயன்படுத்த முடியாது ஒவ்வொரு தடவையும் விதைகளை பன்னாட்டு நிறுவனங்களிடம் உரிமை பெற்ற முகவர்களிடம்தான் வாங்க வேண்டும். விலை நிர்ணயம் கூட அவர்கள்தான் செய்வர். இந்திய விவசாயி விவசாயம் செய்யும் ஒவ்வொரு விதைக்குள்ளும் தனது மரபணு உரிமை இருக்கிறது என்று பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் முத்திரை குத்துவது எந்தவொரு ஜனநாயக நாட்டின் குடிமகனுக்கும் எதிரானதாகும்.

    அதிகப்படியான பூச்சிக் கொல்லிகளின் நுகர்வால் பாதிப்புக்கு உள்ளாகி நிலத்தை இழந்து கொண்டிருக்கும் விவசாயிகள் மரபணு மாற்ற பி.டி பருத்தி வகையால் இன்னும் பாதிப்பிற்கு உள்ளாகியிருக்கிறார்கள். பருத்திக்கான பூச்சிக் கொல்லிகளால் பூச்சிகள் பல மடங்கு பெருகி விட்டன. ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் ஆறெழு வகைப் பூச்சிகள் பருத்தியைத் தாக்கின. இன்று எழுபது வகை பூச்சிகள் தாக்குகின்றன. இந்தியாவில் பயிரிடப்படும் பருத்தி விதை அமெரிக்க மான்சாண்டோ நிறுவனத்தின் உரிமைப் பொருளே. சாதாரண பருத்தி விதை ரூ 300 என்றால், பி.டி. பருத்தி விதை ஆறு மடங்கு அதிகமாகும். இதில் பாதிக்கு மேல் மான்சாண்டோ நிறுவனத்திற்கு உரிமைத் தொகையாகச் செல்கிறது. அதிக விலை கொடுத்து வாங்கிய விதை அவர்கள் உறுதி அளித்தபடி மகசூலைத் தராததால், விவசாயிகள் தற்கொலை செய்து கொண்ட கதைகள் இன்னொருபுறத்தில் நீண்டு கொண்டிருக்கின்றன.

    மரபணு மாற்றப்பட்ட பயிர்களால் விவசாயிகளுக்கு பொருளாதார ரீதியாக பலன் பெரிதாக இல்லை. தனது நிலத்தில் என்ன பயிரிட என்பது விவசாயின் உரிமையாக இருப்பது பறிபோகிறது. நமது உள்ளூர் வகை மரபணு பயிர்கள் காணாமல் போய்விடும். பெரும் உடல் நலக் கேடுகள் வாய்க்கும் விவசாயம், உணவு சார்ந்து நாம் கொண்டிருக்கும் சுதந்திர கருத்துக்களுக்கு ஊறு ஏற்பட்டு இந்தியாவின் இறையாண்மைக்கு ஆபத்து ஊடுருவ இந்த மரபணு மாற்ற பயிர்கள் வழிவகுத்து, எலிகளைப் போல 135 கோடி மக்களையும் பரிசோதனைப் பொருட்களாகி பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் வேடிக்கை பார்க்கின்றன.


- 4தமிழ்மீடியாவுக்காக சுப்ரபாரதிமணியன்